Tarımsal ürünler açık fabrikalardır

Türkiye Ziraat Odaları Birliği (TZOB) Genel Başkanı Şemsi Bayraktar’ın da dediği gibi “ Tarımsal ürünler ülkemizin açık fabrikalarıdır.”

Gelin görün ki, özellikle son 10 yıldır yanlış tarım politikaları yüzünden bu açık fabrikalar tek tek kapanıyor(!) giderek dışa bağımlı hale geldik, geliyoruz.

Çiftçi her geçen yıl toprağından uzaklaştırılıyor. Kendi verimli topraklarını boş bıraktıracaksın(!), kendi üreticini toprağından uzaklaştıracaksın (!) sonra da gidip Afrikalardan toprak kiralayacak, tarım yapmaya kalkacaksın. Böyle bir saçmalık olur mu?

Girdilerin yüksekliği, yakıt fiyatlarının yüksekliği, yerli tohumlardan uzaklaştırma(!) bunlar yetmiyormuş gibi ithalat yüzünden artık çiftçi dayanamaz, üretemez hale geldi. Bunların da yanında üreticilerimiz her türlü doğal afete maruz kalarak risk altında üretim yapıyor. Bu şartlarda üretim yapan çiftçilerimiz bütün girdilerini belirlenen fiyattan alıyor. Üretimin bütün maliyetini üstlendiği halde ürettiği ürüne fiyat belirleyemiyor. Türkiye’de giderini hesaplayan, ancak ne kadar kazanacağını bilmeyen tek meslek çiftçiliktir. Bu sürdürülebilir bir durum değildir.

Türkiye’de dağ taş ekilsin isteniyorsa üreticiye gelir garantisi verilmelidir. Bu sağlandığında ülkede bir karış arazi boş kalmaz. Üreticiyi de tüketiciyi de memnun eden bir yapıyı kurmuş oluruz.

Ya hayvancılık. Tarım gibi orada da üreticiler tükenmiş vaziyette. Hem et hem de süt hayvancılığı sorunlar sarmalının içinde sıkışmaş vaziyette. 

 “Süt yem paritesi birin altında, 0,87’dir. Üretici bir kilo süt satarak bir kilo yem alamıyor. Ulusal Süt Konseyi, süt fiyatlarını açıklamakta geç kalıyor. Konsey, daha fazla hayvan kesimine müsaade etmemeli, süt fiyatlarını bir an önce açıklamalıdır.

Besi hayvancılığında da et yem paritesi üreticinin aleyhinedir. Parite 15,25’tir. Üretici bir kilo karkas et sattığında en az 20 kilo yem alabilmelidir.

Bu pariteye göre 87 lira olan karkas et fiyatının 110 lira civarında olması gerekir. Burada dikkat edilmesi gereken süt işletmeleri küçüldüğü için besi üreticisi hayvan bulmakta güçlük çekecektir. Üretimin sağlanması noktasında tedbir alınmadığı takdirde yaz aylarında et ve süt ürünlerinde ciddi fiyat artışları görebiliriz.

Hayvan yetiştiricilerimiz mutlu değildir. Süt ve besi hayvancılığımız zor bir süreçten geçmektedir. Acil olarak hayvancılığımızı kalkındırma paketi açıklanmalıdır. Ülkesel düzeyde üreticilerimize umut aşılayarak, önlerini görmelerine imkan sağlayacak milli bir atılım hamlesine ihtiyaç vardır. Bu ülke insanını dışarıdan hayvan ve ürünlerini ithal ederek beslememiz mümkün değildir. Bunun derhal önüne geçilmelidir.

Sözün kısası; Türkiye’nin derhal ama derhal Milli bir tarım politikası oluşturması ve hayata geçirmesi lazımdır. Unutmayın, kapıda kıtlık geliyor…